ćwiczenia

brak

prezentacja i praca pisemna

formy i sposób zaliczenia przedmiotu: prezentacja, aktywny udział w zajęciach i praca pisemna

Kryteria oceny:

Ocena słowna, ocena liczbowa (do średniej)
Opis wymaganych kryteriów

Stopień opanowania wiedzy w %

 
celujący, 5,35
Student opanował wiedzę z zajęć, a także poszerzył ją we własnym zakresie, posługuje się nią samodzielnie, kompetentnie, wykazuje się pracowitością i inwencją, aktywnością na zajęciach. Potrafi samodzielnie dokonać opisu, analizy i interpretacji dzieła sztuki współczesnej, a także aplikować zdobytą wiedzę w obszarze historii sztuki.
≥ 91

bardzo dobry, 5,0
Student opanował wiedzę z zajęć, posługuje się nią samodzielnie i kompetentnie, wykazuje się pracowitością i inwencją, aktywnością na zajęciach. Potrafi samodzielnie dokonać opisu, analizy i interpretacji dzieła sztuki współczesnej. Potrafi wiedzę zdobytą na proseminarium aplikować w obszarze historii sztuki współczesnej.
 
bardzo dobry minus, 4,65
Student opanował wiedzę z zajęć z drobnymi nieścisłościami, wykazuje się pracowitością i inwencją, aktywnością na zajęciach. Potrafi samodzielnie dokonać opisu, analizy i interpretacji dzieła sztuki współczesnej. Potrafi zdobytą wiedzę aplikować w obszarze historii sztuki współczesnej.
 
dobry plus, 4,35
Student opanował wiedzę z zajęć z pewnymi błędami lub nieścisłościami, wykazuje się pracowitością, aktywnością na zajęciach. Potrafi dokonać opisu, analizy i interpretacji dzieła sztuki współczesnej. Potrafi zdobytą wiedzę aplikować w obszarze historii sztuki współczesnej.
81-90

dobry, 4,0
Student opanował wiedzę z zajęć z pominięciem niektórych mniej istotnych aspektów, wykazuje się pracowitością, aktywnością na zajęciach, potrafi (choć z niewielkimi problemami) dokonać opisu, analizy i interpretacji dzieła sztuki współczesnej. Potrafi zdobytą wiedzę aplikować w obszarze historii sztuki współczesnej.
71-80

dobry minus, 3,65
Student opanował wiedzę z zajęć z pominięciem niektórych mniej istotnych aspektów, wykazuje się pracowitością, aktywnością na zajęciach, potrafi (choć z niewielkimi problemami) dokonać opisu, analizy i interpretacji dzieła sztuki współczesnej. Potrafi (choć nie w sposób płynny) zdobytą wiedzę aplikować w obszarze historii sztuki współczesnej.
 
dostateczny plus, 3,35
Student opanował wiedzę z zajęć z pominięciem niektórych istotnych aspektów, wykazuje się pracowitością, aktywnością na zajęciach, potrafi (choć z problemami) dokonać opisu, analizy i interpretacji dzieła sztuki współczesnej.

61-70

dostateczny, 3,0
Student opanował wiedzę z zajeć z pominięciem niektórych ważnych aspektów lub z poważnymi nieścisłościami. Dokonuje opisu, analizy, interpretacji, ale w sposób wymagający poważnych korekt. Wykazuje się jednak pracowitością i otwartością.
51-60

dostateczny-, 2,65
Student opanował wiedzę z zajęć, ale w ograniczonym stopniu, z pominięciem niektórych ważnych aspektów lub z poważnymi nieścisłościami. Prezentacja (opis, analiza, interpretacja) na miernym poziomie. Wykazuje się jednak otwartością.
 
niedostateczny, 2,0
Student nie opanował wiedzy z zajęć. Brak prezentacji lub prezentacja na niesatysfakcjonującym poziomie, brak aktywności na zajęciach, ponad dwie nieobecności nieusprawiedliwione.
≤ 50

nieklasyfikowany, 0
Student nie opanował wiedzy z zajęć. Więcej niż połowa nieusprawiedliwionych nieobecności, brak prezentacji, brak aktywności na zajęciach.
0%

Celem zajęć jest nauka opisu, analizy i interpretacji dzieł sztuki nowoczesnej i współczesnej w szerokim przekroju mediów, technik, materiałów itd. (z wyłączeniem architektury). Zakładając badanie prac artystycznych in situ zajęcia odbywać się będą w warszawskich instytucjach artystycznych, pracowniach i archiwach. Na zajęciach przewidziani są również goście – uznani historycy i historyczki sztuki, którzy podzielą się z nami swoimi doświadczeniami badawczymi.

Treści programowe nauczania (treść zajęć – rozpisana na poszczególne zajęcia):

1.     Zajęcia organizacyjne.

2.     Opis – wprowadzenie.

3. Dyskusja dotycząca strategii analitycznych i interpretacyjnych wybranych autorów.

- A. Jakubowska, Portret wielokrotny dzieła Aliny Szapocznikow, Poznań 2007, 96-124.

- P. Piotrowski, Znaczenia modernizmu, Poznań 1999, s.10-22.

- A. Turowski, Budowniczowie świata, Kraków 2000. s.222-234

3.     Ćwiczenia opisowe. Pierwsze opisy wybranych dzieł (opis obrazu)

4.     Prezentacja opisów

5.     Wprowadzenie do analizy. Ćwiczenia opisowo-analityczne (opis obrazu)

6.     Prezentacja opisów.

7.     Ćwiczenia opisowo-analityczne (opis rzeźby, opis performance)

8.     Prezentacja opisów i analiz badanych dzieł.

9.     Ćwiczenia opisowo-analityczne. Studio Edwarda Krasińskiego. Instytut Awangardy.

10.  Prezentacja opisów i analiz.

11. Ćwiczenia opisowo-analityczne. Artur Żmijewski, Polak w szafie, 2008;

K. Bojarska, Myślenie z wnętrza pustki. Od nieobecności do utraty, „Teksty drugie” 2014 nr 5.

Żmijewski, Stosowane sztuki społeczne, „Krytyka Polityczna” nr 11/12 2007.
https://artmuseum.pl/pl/wystawy/park-rzezby-na-brodnie/1

12. Prezentajca opisów, analiz. Artur Żmijewski, Polak w szafie, 2008;

13.  Opis i analiza wybranej przestrzeni bieżącej wystawy.

14. Prezentacja opisu i analizy przestrzeni bieżącej wystawy.

Awangarda w bloku, red. G. Świtek, Warszawa 2010.

A. Jakubowska, Portret wielokrotny dzieła Aliny Szapocznikow, Poznań 2007.

D. Jarecka, Erna Rosenstein. Mogę powtarzać tylko nieświadomie, Warszawa 2014.

L. Brogowski, Powidoki i po…, Gdańsk 2001.

E. Domańska, Historia egzystencjalna, Warszawa 2012.

I. Kowalczyk, Podróż do przeszłości. Interpretacje najnowszej historii w polskiej sztuce krytycznej, Warszawa 2010.

A. Markowska, Dwa przełomy. Sztuka polska po 1955 i 1989 r., Toruń 2012.

P. Piotrowski, Znaczenia modernizmu. W stronę historii sztuki polskiej po 1945 roku, Poznań 1999, s. 10-38.

Ł. Ronduda, Awangarda. Sztuka polska lat 70., Warszawa 2009.

A. Turowski, Budowniczowie świata, Kraków: Universitas 2000.

Władysław Strzemiński. Czytelność obrazów. Materiały z międzynarodowej konferencji poświęconej twórczości Władysława Strzemińskiego, Muzeum Sztuki w Łodzi, 13–14 października 2011, red. P. Polit, J. Suchan, Łódź: Muzeum Sztuki w Łodzi, 2012

Żmijewski A., Stosowane sztuki społeczne, „Krytyka Polityczna” nr 11/12 2007.

https://artmuseum.pl/pl/wystawy/park-rzezby-na-brodnie/1

Zaraz po wojnie, red. A. Szewczyk, J. Kordjak, Warszawa 2015.

K. Bojarska, Obecność zagłady w twórczości polskich artystów, http://culture.pl/pl/artykul/obecnosc-zaglady-w-tworczosci-polskich-artystow

D. Michalska, Honorata Martin: imaginarium nekropolityczne, „Szum”28.09.2018 http://magazynszum.pl/honorata-martin-imaginarium-nekropolityczne/

Natalia LL. Nie tylko sztuka konsumpcyjna, red. A. Jakubowska, Warszawa 2016.

A. Pietrasik, Żałoba nie przystoi Elektrze. O (nie)pamięci wojny w dziele Felicjana Szczęsnego Kowarskiego, „Rocznik Muzeum Narodowego” nr 3 2014

P. Słodkowski, Reparacyjne strategie przetrwania. Losy i wojenne prace Henryka Strenga/ Marka Włodarskiego, „Teksty drugie” 2014 nr 5

G. Świtek, Ekspozycje. Koszalińskie plenery 1963–1968 w Centralnym Biurze Wystaw Artystycznych, „Sztuka i dokumentacja” nr 18 2018.

Andrzej Wróblewski. Recto/verso, Warszawa 2015.

laptop, rzutnik, tablica, pisaki, możliwość odpowiedniego wyciemnienia sali