Wykład teoretyczny (w formie prezentacji multimedialnej obejmującej systematyczny kurs przedmiotu), zajęcia projektowe (projekty indywidualne, interdyscyplinarne z obszaru rzeczywistości wirtualnej).

Brak

1. Znajomość zagadnień związanych z wykorzystaniem technik rzeczywistości wirtualnej w zastosowaniach rozrywkowych i edukacyjnych.

2. Znajomość podstaw budowy systemów rzeczywistości wirtualnej.

3. Znajomość zagadnień związanych z budową systemów VR/AR.

50% - punkty możliwe do uzyskania za aktywność na zajęciach teoretycznych/koncepcyjnych

50% - punkty możliwe do uzyskania za wykonanie części projektowej

Do uzyskania oceny pozytywnej wymagane jest co najmniej 51% punktów.

Poznanie zagadnień związanych z wykorzystaniem technik rzeczywistości wirtualnej w zastosowaniach rozrywkowych, edukacyjnych, medycznych i przemysłowych. Przyswojenie podstaw budowy systemów rzeczywistości wirtualnej. Zapoznanie z praktycznymi aspektami budowy sceny trójwymiarowej przez samodzielne wykonanie modelu 3D obiektu rzeczywistego. Zrozumienie podstawowych zasad programowania interakcji oraz logiki sceny wirtualnej.

Przedmiot od strony technicznej przygotowuje studentów do współtworzenia interaktywnych środowisk rzeczywistości wirtualnej. Wykład obejmuje podstawowe zagadnienia techniczne związane z technologiami VR/AR. Studenci poznają główne elementy składowe systemów, a także nowoczesne rozwiązania sprzętowe wykorzystywane jako interfejsy wejścia-wyjścia w komunikacji człowiek-maszyna. W ramach części praktycznej studenci tworzą cyfrowe modele obiektów rzeczywistych metodą digitalizacji 3D, będącą alternatywą do modelowana. Równie istotną częścią programu zajęć jest wprowadzenie do programowania interakcji w środowisku wirtualnym. Studenci poznają strukturę logiczną elementów sceny wirtualnej, zasady tworzenia obiektów wirtualnych, zarządzania nimi oraz tworzenia skryptów implementujących logikę sceny. Wiedza ta jest ugruntowana przez praktyczne wykorzystywanie w samodzielnym tworzeniu prostych scenariuszy interaktywnych.

Brak

1.  Warwick, K., Gray, J. and Roberts, D. eds. (1993). Virtual Reality in Engineering, Peter Peregrinus. London.

2.  Stanney, K. M. ed. (2002). Handbook of Virtual Environments: Design, Implementation, and Applications. Lawrence Erlbaum Associates, Inc., Mahwah, New Jersey

3.  Rheingold, H. (1992). Virtual Reality, Simon & Schuster, New York, N.Y.

4.  Burdea, G. and P. Coffet (2003). Virtual Reality Technology, Second Edition. Wiley-IEEE Press. N.Y.

Rzutnik multimedialny lub odpowiednich rozmiarów wyświetlacz do prezentacji slajdów z wykładu. Ze względu na indywidualne projekty niezbędna jest pracownia komputerowa z liczbą jednostek komputerowych co najmniej równą liczbie studentów. Skaner 3D jest wskazany.